Thursday 8 July 2021

MR. DIY (Part 2)

 


Haiii!

So ni sambungan cerita semalam. 

Okay,  sebab dah start PKP masa tu so memang mall tutup la.  So kita orang semua kne duduk rumah.  Dah mall tutup takkan ttiba nak sibuk datang juga kan?  Actually ada je yang kerja sebab backup store lain masa tu.  Cuma aku tak berani nak keluar la sebab masa tu Covid dah teruk.  So aku tak masuk kerja.  Adalah dalam sebulan solid aku duduk rumah tak masuk kerja.  Tapi gaji jalan ya,  hahahhaah. 

Then kan dah cuti lama tu (cuti ke quarantine) aku pun banyak la masa untuk berfikir dan termenung mengenang nasib.  Duk fikir kalau aku nak resign ke apa baik buat masa ni.  At least,  resign masa cuti kalau notis 14 hari oun habis masa tu jugak.  Tak tunjuk muka kat MP sana pun. Masa tu aku takut dengan MP.  Entah la,  nak kta garang,  MP baik je.  Tegas tu biasalah,  kalau tak nanti pijak kepala. 

Aku dah siap tulis surat resign weh masa tu sebab aku buat surat untuk adik aku masa tu.  Sebab aku pun tengh dalam nak pilih nak resign ke tak apa so aku pun buat je surat tu.  Aku plan hantar by whatsapp je la. 

Bila dah konon ready ni nak send kat SV,  ttbe sir online!  Terus kecut hahhaaha.  Aku bayangkan kalau sir terus call tanya apsal nak resign?  Hahaha kan aku kata aku takut dengan MP masa tu. 

Dah tak jadi hantar surat tu aku pun fikir la semula.  Sebabnya ttbe la kan aku resign,  pademic ni ta tahu sampai bila pulak.  Kang kalau resign,  aku kena tunggu masa nak apply kerja baru.  Ingat senang ke nak apply kerja musim macam ni? 

Makanya disebabkan duit,  aku pun teruskan la kerja sana plus aku sebenarnya takut nak appy kerja lain.  Nak apply kerja dalam bidang aku belajar, aku rasa aku tak layak.  Atau lebih tepat aku rasa aku tak cukp berani nak ambil tanggungjawab tu. 

¨Lepas sebulan aku tercongok kat rumah, aku pun masuk semula.  Hahahah lepas dah sedap duduk rumah memang sakit kaki semula la cerita dia weh bila masuk kaunter! Tapi happy je duduk sana.  Sebab staff sana happy go lucky,  tak ada nak gaduh-gaduh. Memang la penat,  nama pun retail.  Penat badan, penat mental. Tapi tahan je la,  lagi pun aku tak rugi apa sebabnya aku memang tak apply kerja lain.  Hahaha kan dah kata aku takut. 

Then nak masuk bulan 10 tak silap,  ABM aku panggil offer jadi Asst Supervisor.  Aku cam boleh ke aku nak buat kerja macam MP aku semua tu kan.  Ye la,  aku ni dah la nak cakap dengan orang pun takut tetiba offer jadi MP.  Tapi ABM aku cabar aku walaupun aku kata sebenarnya family aku tam berapa suka aku masuk retail.  Ye la,  aku balik lambat, pastu sabtu ahad pun kerja.  Plus ada sebab lain la ada tentangan tu. 

Aku pun decide untuk cabar diri aku masa tu.  Kalau aku tak cuba mana aku nak tahu kan?  Actually aku tak berapa ambil kisah sangat pasal benefit yang aku dapat bila naik tu.  Eh,  aku fikir tapi more to nak jadi lebih berani.  Sampai bila aku nak duduk takat tu je kan?  ABM aku la tu buat aku fikir gitu.  Hahaha thanks sir! 

Mulanya serius aku takut. Ye la,  siapa aku nak jadi antara MP dorang kan?  Dorang nak terima ke?  

Slow-slow,  aku belajar. 

Seronok!

Tapi pernah dengar tak, lagi tinggi jawatan kau lagi tinggi tekanan kau?  Hahaha adat la tu.  Tak la stress gila namati,  tapi rasa la sakit kepala tu. 

Masa aku dah naik jadi MP (actually,  aku sempat jd Act Asst Sup je) , baru aku tau :

- Ada daily task kena buat

-Ada task tambahan yang urgent

- Ada beberapa group nak kena update

- Kalau ada orang atasan datang akan ada bnda nak diperbetulkan segera

- banyak lagi. 

Ada antara tu aku dah aware dulu lagi,  tapi tak rasa stress tu sebab aku tengok,  bukan aku yang buat.  Masa dah duduk tempat dorang baru aku faham kenapa doramg buat macam ni, buat macam tu.  Kenapa kalau jadi macam ni MP membebel macam tak ada hari esok padahal benda nampak simple.  Bila jadi MP,  aku pulak yang membebel benda sama. 

Staff okay je.  Biasalah kalau ada seketul dua macam haramm hahahahaha.  Tak la teruk,  tapi nakalnya ya ampun!  Kalau tak nakal,  mungkin pesen suka cari pasal.  Eh pening!  Masa memula tu ada la aku terasa sebab aku boleh rasa ya ada staff macam tak respect aku macam MP lain.  Sampai nangis!  Hahaha. 

Tapi itu la mulanya aku jadi makin kuat.  Ye,  aku tak kuat Hulk gitu,  kuat hati la (sikit).  Memang ada yang buat aku bengkek sampai rasa menyampah la kalau tengok muka tu.  Tapi lama-lama okay dah.  

Aku yang tak cuba nak faham masalah dia mana dia nak rasa belong kat tempat kerja.  Dia pun pandai, tahu orang tak suka perangai macam ni dia ubah slow-slow.  Dari situ aku belajar, jangan nak benci orang semata-mata dia nampak problematic.  Instead, learn about them.  Try to get along with them.

Dalam bulan 12 macam tu, Perikanan call tanya nak masuk kerja tak.  Aku cam alamak hari tu aku saja hantar resume sebab ayah ibu kata ada kosong.  Aku macam berat tau nk bagi jawapan sebab aku tersepit.  Masa tu aku fikir :

1. Aku nak confirm dah MP tu rugi la aku blah

2. Masa tu masuk as PSH.  PSH biasa tempoh 3 bulan sahaja.  Lepas tu ikut atas dorang nak bg kita sambung ke tak (ni yg aku faham la)  

3. Kerja aku kat MR. DIY tu tetap.  Bukan kontrak.  Yang PSH ni kontrak. 

4. Aku malas nak kenal orang baharu.  Aku penat.

5. Aku dah mula selesa dengan orang kat situ. Aku ada feeling belong kat situ. 

Ada antara sebab tu macam tak berapa munasabah kan?  Tapi tu la apa aku rasa. 

Jadi aku call semula orang Perikanan tu kata aku tolak.  Balik tu ibu tanya kenapa tolak?  Rugi la sebab aku ada peluang masuk gov.  Aku tak faham,  kenapa mesti gov?  Sebab kerja tetap?  Ni kontrak ya. Ayah pun tanya kenapa. Stress masa tu serupa apa je.  Hahahahaha.  Sian ims kena dengar aku malam tu. 

Then after certain action taken,  hahaha aku hantar surat resign.  Aku fikir mungkin ada hikmahnya. Tapi notis sebulan la. 

Dah nak dekat hujung bulan 12 tu sekali lagi orang Perikanan call kata dah tak ada PSH, tukar jadi MySTEP.  Kira dibekukan la tapi tak tahu lagi bila boleh start.  Tapi notis sebulan aku dh nak dekat ni.  Takkan aku nak melangok tunggu benda tak pasti kan selama masa tu?  Aku pun citer la kat Naz,  Naz bgtau Miss. Miss kata hantar je surat tarik balik.  Aku pun dengan senang hati hantar surat tu.  Hahahaha malu tapi aku happy! 

Aku pun kerja la macam biasa.  Then sekali lagi Perikanan call kata bila boleh masuk.  Aku cam eh laa hari tu kata dibekukan pastu tak tahu bila boleh masuk. Aku pun terang la kata aku dah hantar surat tarik balik notis resign tu. Paling-paling kalau nak masuk pun mungkin bulan 2. 

Lepas aku fikir panjang, pastu aku discuss dengan certain orang aku pun hantar surat resign semula.  Sengal kan?  

Ye,  memang. 

Aku malu ya,   nak hantar. 

Resign. 

Withdraw. 

Resign. 

Akhir bulan 1 aku last.  

Sedih ya masa tu.  Aku dah hujung-hujung tu macam tak boleh nak fikir tenang dah.  

Fikir aku tak lama dah kat sini.  

Aku kena tinggal dorang semua. 

 Aku dah takkan jumpa dorang hari-hari macam sekarang.

Aku tak buat kerja ni dah. 

Nanti kalau aku dah pergi,  dorang akan ingat aku tak?  

Aku memang saja tak bagi tahu semua aku nak resign. Yang rapat je la aku bagitahu. Tu pun ada seketul aku lupa nak bagitahu.  Aku ingatkan aku dah bagi tahu eh laa tetiba dia whatsapp kata sampai hati tak bagi tahuuu.  Hahahah kesian dia.  

Last week tu makin la rasa tak tenang. Tapi aku fikir banyak sebelum aku ambil keputusan ni.  Aku bukan randomly terus terima.  Tak,  kali kedua ni tak ada paksaan.  Aku yang decide lepas fikir banyak.

31 Januari 2021, last day. 

Masa tu aku memang dah sibuk dengan kotak keepstock sebab masa tu ALM dah nak stocktake.  So aku cuba bantu mana aku boleh bantu walaupun nanti aku dah tak ada. Naz minta aku stay dalam store siapkan list keepstock aku dah check.  Aku cam ada la tu bebudak ni buat tu. 

Aku tau malam tu dorang nak buat makan-makan.  Yang aku tak tahu,  SEMUA ADA MASA TUUU!!  

Ada ABM,  ada Asst Sup yang dah pindah store lain.  Even yang cuti hari tu pun datang.  Aku tahu je apa dorang nak buat tapi aku tak sangka semua adaa.  Aku tak tipu aku memang terharu gila. 

Aku rasa sangat dihargai,  disayangi masa tu. 

Kat situ aku jumpa kawan, kakak,  adik, ketua, pengalaman,  environment yang sangat-sangat aku hargai dan susah nak lupa. 

Aku tak kata,  aku tak pernah marah,  fed-up,  nak resign bpa kali sebelum tu.  Tapi aku tak sangka bila dah saat akhir tu aku rasa berat sangat nak pergi. Aku nak tinggalkan sesuatu yang aku sayang. Aku tak sangka pun aku akan sayang tempat ti sampai macam tu sekali. 

Mungkin,  orang-orang kat situ yang buat aku susah nak pergi.  Walaupun aku memang lagi banyak membebel dari buat kerja. 

Aku pergi,  tapi aku takkan lupa. 

Aku pergi,  tapi tempat ni ada hati aku. 

Sungguh,  aku tak menyesal aku gamble minta kerja kat MR. DIY masa mula-mula tu.  Banyak benda aku belajar, exposed,  hadap kat situ.  Manusia pelbagai ragam yang kadang baik, kadang menyakitkan hati,  kadang mencuit hati. 

Terima kasih,  Sir ambil saya masuk. 

Terima kasih Naz dan Syahza banyak ajar Syira. 

Terima kasih ABM banyak nasihat dan sabar. 

Terima kasih Fatin, Liza, Tirah, Mirul, Ezanie, Dayah, Mizan, Syafiqah, Akil, Salman, Hisham, Aidil, Jat, Abg Aziq, Syafiq  dan semua yang pernah ada sepanjang saya wujud kat sana sebab bagi saya environment yang stress jadi kurang stress  hahahaha. 

Terima kasih semua. 














Aku rasa tak over kalau aku nak kata phone aku sebenarnya penuh sebab gambar kat MR DIY saja. hahaha.

Salam sayang, 

Syira.

08072021

1945p.m







No comments:

Post a Comment

Notes~

Assalamualaikum semua!

1) Terima kasih sebab sudi nak kunjung blog yang tak seberapa ni :-)

2) Sorry kalau ada karya Syira macam "erghh hampeh gila ayat dia ni!" or " bapak childish cerpen dia!" or apa2 yang sewaktu dengannya. Syira masih baru nak nak belajar menulis penulisan yang bagus n best so I need ur comment :-)

3) Ada cerita yang kalau korg perasan tak ada sambungan macam terhenti. Tu maybe sebab tak ada idea or Syira terlalu bz. Insya Allah kalau ada masa n idea Syira sambung. Mngikut permintaan (kalau ada)

4) Kalau la.. (Kalau ok?) korang rasa ada idea utk cerpen boleh la email kat syira. Heeee.. kot Syira rasa boleh buat, syira buat :) email : nilliavanilla@gmail.com

5) Kalau mahu comment, sebaik2nya letak la nama. At least I know ur name. Tak la Syira panggil Annonymous1 or 2 je kan?

And lastly, terima kasih sekali lagi sebab masih sudi datang berkunjung sini~


L O S T

Macam biasa intro setiap kali post,  Bersawang sudah blog ni. Hahahaha, aku tak sempat update. Bukan nak kata tak ada masa sungguh nak main,...